ايران- آرزوهای بربادرفته کودکان

با هم در سفری کوتاه همراه شویم. سفری به کوچه‌ها و خیابانهای خاکستری میهنمان ایران. بیاید تا اتوبانهای پررفت و آمد شهر. بیایید تا با بغض فرو خفته این کودکان معصوم همراه شویم. آنها که روز و شبشان را در ازدحام خودروها، پشت چراغ قرمزها، در اتوبوسها، متروها و سایر اماکن عمومی شهر می‌گذرانند. با نگاهی ملتمسانه به چهره هر رهگذری خیره می‌شوند تا شاید بتوانند شاخه‌ای گل، فالی گردو، یک روزنامه یا شاید هم بسته‌ای دستمال را بفروشند. آری این است سهم کودکان ایران از دریای نفت!
بر‌اساس اطلاعات موالید موجود در سایت ثبت‌احوال تعداد کودکانی که در سن مدرسه هستند ۱۷ میلیون نفر می‌باشد. در حالی که بر اساس آمار آموزش و پرورش رژیم تعداد کودکانی که به مدرسه می‌روند حدود 13 میلیون نفر است. این تعداد ۴ میلیون نفر از کودکانی که در مدرسه هستند بیشتر است. اگر مسائلی مانند مرگ‌ومیر و مهاجرت را کم کنیم حداقل سه میلیون کودک بازمانده از تحصیل داریم که معمولاً این کودکان وارد چرخه کار می‌شوند.

 

بر اساس آمارهای حکومتی، حدود 30 درصد از کودکان خیابانی را افرادی تشکیل می‌دهند که به مدرسه نمی‌روند که بیشترین آن را پسران تشکیل می‌دهند.
همین آمارها حکایت از آن دارد که آمار کودکان خیابانی در 5 استان بیش از بقیه استانها است.

 

با گسترش فقر در جامعه تحت حاکمیت نظام ولایت‌فقیه، رشد نرخ بیکاری، افزایش جمعیت بیکاران کشور، بیکاری فارغ‌التحصیلان دانشگاهها و... پدیده‌های اجتماعی هر روز افزایش می‌یابد.

با نگاه به جدولی در روزنامه ابتکار رژیم 5اسفند 92، تا حدودی می‌توان به میزان تحصیلات کودکان کار و والدینشان، درآمد خانواده‌ها و مشکلاتی که بر اثر فقر بر این کودکان محروم تحمیل شده پی برد.

فقر عامل اصلی گسترش کودکان خیابانی
سطح تحصیل:80 درصد راهنمایی و ابتدایی و بیسواد هستند.
سطح تحصیلات والدین:91درصد از والدین بی‌سواد یا تحصیلات ابتدایی دارند.
نوع کار کودکان:80 درصد کودکان خیابانی به کارهای دستفروشی، پادویی، شاگردی و... ... . اشتغال دارند.
درآمد کودکان کار: درآمد آنها بین 6 الی 150هزار تومان
وضعیت خانوادگی:80 درصد در ارتباط با خانواده‌هایشان هستند و 3، 6 درصد فاقد سرپرست هستند.
شغل والدین:23 درصد پدران بیکار هستند یا مشاغل کم‌درآمد دارند و 70درصد مادران خانه‌دار هستند.
درآمد خانواده: زیر 100هزار تومان است.
جدایی خانواده‌ها: 30درصد از کودکان کار ناشی از جدایی خانواده‌ها از هم هستند.
اعتیاد خانواده:56درصد آنها افراد معتاد در خانواده‌شان دارند.
سابقه زندان والدین:20درصد از خانواده‌های کودکان کار و خیابان سابقه زندان دارند.
آزار جسمی و روانی:50درصد با آزار جسمی مواجهند.
آزار جنسی:6 تا 27 درصد مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند.
تعداد اعضای خانواده: بیش از 5نفر می‌باشد

کار در محیط‌های آلوده، کودکان را مبتلا به انواع و اقسام بیماریها، کمبود بهداشت و سوء تغذیه می‌کند و آنان را در معرض آسیبهای اجتماعی قرار می‌دهد.

یکی از دست‌آوردهای نظام آخوندی برای کودکان کار بیماری ایدز است که رژیم به‌شدت تلاش می‌کند اخبار آن را مخفی نگاه دارد.
خبرگزاری ایسنا در تاریخ ‏۱۰/۹/۹۲‏ از قول حسن هاشمی وزیر بهداشت کابینه آخوند روحانی نوشت: «شیوع HIV/AIDS در کودکان کار 40برابر متوسط شیوع آن در جامعه است». وی افزود: «ابتلای پنج درصدی این بیماری در کودکان کار را داریم یعنی 40 برابر متوسط شیوع این بیماری در جامعه. چنین آماری هشدار دهنده است».

 

این ستمی است که رژیم فاسد و چپاولگر آخوندی بر بخشی از خانواده‌های ایرانی و کودکان روا داشته است که به‌دلیل فقر و تنگدستی، وادار شده‌اند تا کودکان خود را روانه بازار کار کنند. رژیم آخوندی بی‌شرمانه مأمورانش را با این عنوان که این کودکان چهره شهر را زشت کرده‌اند، مورد حمله قرار می‌دهد و مختصر ابزار درآمدشان را نابود می‌کند. متقابلاً مردم غیرتمند پشت و پناه این کودکان هستند و آنان را از شر مأموران حکومتی نجات می‌دهند.